Zabawy logopedyczne w żłobku

Logopedia w żłobku Paprotka w Opolu

Profilaktyka logopedyczna odgrywa istotną rolę w stymulacji oraz kształtowaniu rozwoju mowy i języka. Ma na celu zapobieganie powstawaniu zaburzeń mowy oraz nasilaniu się już istniejących nieprawidłowości, a także zmniejszeniu ryzyka wystąpienia dysleksji, a nawet zaburzeń osobowości.

Naszym celem jest zaopiekowanie się Państwa Pociechami pod względem prawidłowego rozwoju mowy i mamy ogromną nadzieję, że zajęcia z profilaktyki logopedycznej zaowocują w przyszłości wszystkich naszych podopiecznych.

Na zajęciach prowadzone są ćwiczenia, które mają na celu:

• usprawnianie motoryki aparatu artykulacyjnego (m.in. języka, warg, żuchwy),
• kształtowanie prawidłowego toru oddechowego, wydłużanie fazy wydechowej,
• kształtowanie prawidłowych czynności fizjologicznych w obrębie aparatu mowy (tj. połykanie, żucie, odgryzanie),
• rozwijanie słuchu fonematycznego,
• wzbogacanie słownictwa, rozwijanie mowy opowieściowej,
• rozwijanie umiejętności budowania dłuższych wypowiedzi,
• rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi słownych,
• uzyskanie prawidłowej artykulacji poszczególnych głosek.

Na przełomie września i października wszystkie dzieci, które ukończą 3 r.ż. zostaną przebadane pod kątem rozwoju mowy.
W grudniu i styczniu zostanie przeprowadzona diagnoza słuchu fonemowego.

Zajęcia i badania prowadzi pani mgr Joanna Misiarz
Logopedia w grupie przedszkolnej odbywa się w każdy wtorek o godz. 14.30.
W pozostałe dni w grupach żłobkowych.

Cyklicznie będę przedstawiać Państwu różne ćwiczenia, które można wykonywać z dzieckiem również w domu. Tym razem będą to:

Ćwiczenia słuchowe ? stanowią one bardzo ważną grupę ćwiczeń logopedycznych, ponieważ często opóźnienia czy zaburzenia rozwoju mowy pojawiają się na skutek opóźnień rozwoju słuchu fonematycznego/ tzw. słuchu mownego/. Stymulując funkcje słuchowe przyczyniamy się do rozwoju mowy dziecka.

Przykłady dla dzieci młodszych:
? Co słyszę?? ? dzieci siedzą z zamkniętymi oczami i nasłuchują, rozpoznają odgłosy dochodzące z sąsiedztwa, ulicy.
? Zgadnij, co wydało dźwięk?? ? uderzanie pałeczką w szkło, fajans, metal, kamień, drewno itp. Toczenie różnych przedmiotów po podłodze / np. piłki, kasztana, kamienia/, rozpoznawanie odgłosu przez dzieci.
Rozpoznawanie różnych przedmiotów w zamkniętym pudełku po wydawanym odgłosie ? groch, kamyki, gwoździe, cukier, kasza itp.
Uderzanie o siebie klockami, łyżeczkami, garnuszkami; uderzanie łyżeczką o pustą szklankę, o szklankę z wodą, klaskanie, darcie papieru, gniecenie papieru, przelewanie wody( z wysokości, z niska), drapanie po szkle, papierze, stole.
Rozpoznawanie głosu, szmeru, źródła dźwięku ? miejsca, kierunku, odległości, ilości dźwięków (dużo- mało), głośności ( cicho ? głośno).
Szukanie ukrytego zegarka, radia, dzwoniącego budzika.
Rozróżnianie i naśladowanie głosów zwierząt: kota, psa, krowy, kury, koguta, kaczki, gęsi itp.
Rozróżnianie odgłosów pojazdów: samochodu, pociągu, motoru, traktora itp.
Rozpoznawanie po dźwięku różnych urządzeń domowych, np. odkurzacz, mikser, suszarka, pralka itp.

Przykłady dla dzieci starszych:
Wyróżnianie wyrazów w zdaniu. ( stawiamy tyle klocków, rysujemy tyle kółeczek, klaszczemy tyle razy ile słów słyszy dziecko w wypowiadanym zdaniu).
Wydzielanie sylab w wyrazach poprzez wystukiwanie sylab, wyklaskiwanie, badanie ile razy opadnie żuchwa / na ręce/ przy wybrzmiewanie sylab.
Nazywanie obrazków ? dziecko kończy wyraz po pierwszej sylabie wypowiedzianej przez logopedę, nauczyciela, rodzica, a potem odwrotnie ? dziecko zaczyna.
Dzielenie na sylaby imion dzieci / na początku łatwych/.
Wyszukiwanie imion dwu- i trzysylabowych.
Wyszukiwanie słów z podaną przez n-la sylabą.
Rozpoznawanie określonej sylaby w rozsypance sylabowej, np. ba, pa, ta, da, la, ra.
Wyszukiwanie imion rozpoczynających się od samogłoski, następnie od podanej spółgłoski.
Wydzielanie spółgłosek nagłosowych przez przedłużanie nagłosu, np. ssssamolot, szszszafa. Przy pomocy ilustracji ? wyszukiwanie przedmiotów, których nazwy rozpoczynają sią na daną głoskę.
Wydzielanie spółgłoski wygłosowej.
Dzielenie na głoski łatwych a następnie coraz trudniejszych słów.